Δεκαπενταύγουστος!

Δεκαπενταύγουστο. Γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, δηλαδή η μέρα που πέθανε η Μαρία, η μάνα του Χριστού. Θα μου πείτε, ε, και τι έγινε; όλοι κάποτε πεθαίνουνε, γιατί ο δικός της θάνατος να είναι γιορτή;

Μας το εξηγεί η έγκυρη Βικιπέδια την οποία αντιγράφω:

Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία μετετέθη τους ουρανούς.

(Οι υπογραμμίσεις ήταν δικές μου.). Παρατηρούμε τα εξής:

Α) Η Παναγία πληροφορήθηκε τον θάνατό της άνωθεν. Γιατί;

Β) Μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Μετά πως επέστρεψαν; Η ίδια νεφέλη ...;

Γ) Ο τάφος ήταν άδειος. Η τεχνογνωσία υπήρχε.

Τέλος πάντων, αυτά είναι παράδοση, μύθοι, ιστορία ή γεγονότα; Για την εκκλησία το θέμα είναι λυμένο. Πίστευε και μη ερεύνα!

Γιορτάζει λοιπόν σήμερα το πιο εμβληματικό κομμάτι της τρισυπόστατης θεότητας (ποιο Άγιο Πνεύμα τώρα; αυτό μόνο για μεταφορές κρίνων κάνει ...), αυτό που έσωσε την Πόλη από τους Αβάρους και τους Άραβες, αυτό που θεραπεύει κάθε αρρώστια στην Τήνο και αυτό που θαυματουργεί επίσης στην Κομποστέλα αλλά μεγαλουργεί στο Παρίσι (Παναγία των Παρισίων). 

Υπάρχουν και δυο Παναγίες των Αθηνών.

Η πιο γνωστή Παναγία η Αθηνιώτισσα είναι εκείνη που πήγε να κλέψει τον Παρθενώνα από την Αθηνά και το κατάφερε χάρη στους Ρωμαίους τον 6ο μΧ αιώνα. Για αρκετές εκατονταετίες είχε κάνει τον ναό της παρθένου Αθηνάς δικό της ώσπου οι Μωαμεθανοί την μετέτρεψαν σε τζαμί τον 16ο μΧ αιώνα. Μετά την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους (τον 19ο μΧ αι.) ο Παρθενώνας αποδόθηκε στο άχρωμο ελληνοχριστιανικό κενό (ή αλλιώς ονομαζόμενο και το “μεγάλο τίποτα”), αφού ούτε αποκαταστάθηκε σαν ναός της Αθηνάς ούτε όμως και ναός της Παναγίας ξαναέγινε. Έτσι η Παναγιά η Αθηνιώτισσα η κλέφτρα, δεν ξανακούστηκε από τότε, την έφαγε το μαύρο σκοτάδι και η αρχαιοπληξία των Βαυαρών που κυβέρνησαν το πρώτο ελληνικό ονομαζόμενο κράτος, αυτό που ακόμα ελληνικό ονομάζεται και μας τυραννάει.

Η άλλη Παναγιά Αθηνιώτισσα είναι η Παναγία της Σουμελά. Ναι, η γνωστή παναγία Σουμελά των Ποντίων. Σύμφωνα με την παράδοση την εικόνα έφτιαξε ο ευαγγελιστής Λουκάς στη Θήβα και την μετέφερε κάποιος Ανανίας στην Αθήνα από όπου οι Αθηναίοι ιερείς Βασίλειος και Σωτήριχος, (κατ’ άλλους Βαρνάβας και Σωφρόνιος), μετά από όραμα της Παναγίας, την μετέφεραν στη Τραπεζούντα στο όρος Μελά και έκτισαν εκεί το περίφημο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Αυτή η Παναγιά η Αθηνιώτισσα, η κοσμογυρισμένη, με το νέο της όνομα πλέον ως Παναγία Σουμελά, ζει στη Βέροια, πάνω στις Καστανιές, στο Βέρμιο.